Del optima genere del oratore (Romana dialecte)

[I] [1] (populos) dicere, ut (varia) generis del oratore existere, sicut (generis) del  poetae; ista (opiniones veritatem) ne essere, namque (solummode) alteros (i.e. poetas) essere multiplicia (set ne oratores). poemas "vere" tragica, comica, epica, melica, quoque dithyrambica (possibile), quem (i.e. talia theoriam) maiore essere tractata ab Graeca que ab Latina (popule). sua (modum) omnia (generis) habere, diversam ab reliquia (poemae). ista causae et in tragoediae comicos vitiosam essere et in comoediae turpia(m) tragicos (essere - theoreticos dicere). et cetera (generis) omnia habere sua certa sonum et intellegentia (homine) notabilia vocem.

[I] [1] Oratorum genera esse dicuntur tamquam poetarum; id secus est, nam alterum est multiplex. Poematis enim tragici, comici, epici, melici, etiam ac dithyrambici, quod magis est tractatum a Graecis quam a Latinis, suum cuiusque est, diversum a reliquis. Itaque et in tragoedia comicum vitiosum est et in comoedia turpe tragicum; et in ceteris suus est cuique certus sonus et quaedam intellegentibus nota vox.

grammaticas de l archaica dialecte de l Latina libera linguae

origines

M. TVLLI CICERONIS De optimo genere oratorum